Verhalen
De monomaan
- Details
- Categorie: Verhalen
Rob Heijbroek geboren op 1 maart 1921 in Kediri, Nederland Oost Indië, overleden 10 oktober 2007 in Utrecht. Rijdt al motor sinds 1937, rijbewijs vanaf 16 jaar!
Waarom motorrijden
Een motorfiets boeide mij! Ik wilde er graag één, ‘Oké’ zei moeder, als je je best doet op school krijg je een ‘kleine’ motor. Het werd een 500cc KK Ariél met zijspan. Dat was in 1938. Tot aan de Japanse overval op Pearl Harbour in december 1941 ‘versleet’ ik een ‘New Imperial 350 KK, H.D. 350 en 500 S.V., Sunbeam 600KK, Indian 750 en H.D. 750. Op 2 januari 1942 moest ik me melden als dienstplichtige bij de Koninklijke Marine te Soerabaia. De volgende dag werd mijn Harley geconfisceerd en in legergroen gespoten. Nooit een cent voor gehad! Hoezo goede oude tijd? Na 3 jaar slavernij aan de Burma spoorweg, werd ik geplaatst op de kruiser HM. Tromp. Hiermee kwam ik in Mei 1946 aan in Rotterdam. In 1947 had ik weer een motor, een Eysink 125cc., later gevolgd door DKW RT100 en een Rudge Wittsworth. Intussen hadden we 3 kinderen en moest de motor het veld ruimen.
De aankoop van een mono…
Een mono kwam in zicht toen in 1963 een ex-collega uit Groningen mij kwam opzoeken per……Fiatje – 600. Op mijn vraag waar zijn R26 was, antwoordde hij: ‘kan hem aan de straatstenen niet kwijt’. Zo werd ik voor ƒ 300.- eigenaar van mijn eerste mono.
En toen…
Ja toen kwam de teleurstelling, hij trilde uit mijn handen. Dus een advertentie in de krant en de R26 ging de deur uit. Mij werd geadviseerd, een …….te nemen. Deze kocht ik bij Jan Keesen, een ………Duitse leger. Later kwam er een R27 bij. Deze zoop benzine maar snelheid, homaar! Gevolg was, constant volgas rijden.
Problemen…
Hier kon hij niet tegen! Zuiger naar zijn grootje met alle gevolgen van dien! Wat bleek? Er zat een zijspan gearing op! Wist ik veel? Dus weg ermee!
Betrouwbaarheid…
Ik stel prijs op een betrouwbare motor. Ik kocht een R27 met solo gearing. Ofschoon de zaak er goed uitzag, ging het blok + bak voor totale revisie naar een BMW monteur in Brabant en het frame in delen naar Lunzen in Barneveld (nu Gerritsen coatings in Nijkerk) voor poeder-coaten en biezen. Dit kostte me ƒ 145.- . Eén keer liet hij me in de steek; doorgesneden rubberschijf tussen bak en cardan.
Achteraf…
Nooit spijt gehad deze mono te hebben gereviseerd. Eén keer een grote uitgave en nu al meer dan 20 jaar probleemloos rijden. Heb aan heel wat mono-ritten deelgenomen met meestal Marga achterop.
Toch een tegenvaller…
Ja zeker! Sinds ± 1975 neem ik op vakantie naar Zuid-Europa altijd mijn boxer mee. Zelfs in Marokko geweest. Rob dacht: ‘ik word een dagje ouder en neem voortaan de R27’. Een vergissing! In de bergen met 2 personen voldeed hij niet, te weinig fut. Wel maakte de publieke belangstelling veel goed. Zittend op een terrasje in Zuid-Frankrijk genoot ik van de vele contacten en bewonderende blikken.
Tenslotte..
Motorrijden is een mooie sport. Vooral onze mono-club bevordert dit gevoel. Een toerrit met pech? Altijd samen uit en samen thuis. Het was zonder meer een goed initiatief van Gert Dekker, onze club op poten te zetten.
Rob Heijbroek