BMW R35 Huub Wellink

Details

Categorie: Verhalen

Mijn naam is Huub Wellink, garagehouder uit Groenlo, gelukkig getrouwd met Monique, twee kinderen (Lisa (1993) en Vera (1995)) monomaf en internetgek. Waarom een MONO? Doordat mijn oom in die jaren een BMW bezat ben ik al een beetje met het "BMW-virus" besmet geraakt. Omdat wij wel eens een motorfiets op één van onze occasions inruilden ging ik wel eens op zo'n apparaat een stukje toeren. Daarbij was het me wel duidelijk dat dit toch een groot verschil is met een auto. Accelereren dat gaat prachtig, maar als je in de remmen moet is het toch een heel ander verhaal. Vandaar dat ik het al snel uit mijn koppie zette om een "snelle" motor aan te schaffen.

Ik was in 1982 in de gelukkige omstandigheid, een gestrande auto in de buurt van Frankfurt te repatriëren. Na nog even op het terrein te hebben rondgekeken viel mijn oog op een stuk oud ijzer dat me sterk deed lijken op een motorfiets uit vervlogen jaren. Er op af, en wat bleek? Op de tank zat het ons welbekende BMW-embleem. Ik keek iets lager en zag direct dat het om een MONO ging. Achteraf was het een R25/2 - bouwjaar 1953. In een totaal verwaarloosde staat trof ik dit hoopje oud ijzer aan. Zo te zien wel redelijk compleet. Ik heb direct gevraagd wat dat stuk "SCHROTT" moest kosten, en wat schetst mijn verbazing? Ik kon hem zo meenemen, UMSONST. Hij had daar al 15 jaar (....) in weer en wind gelegen. Dat maakte mij niets uit: meenemen dat ding. Thuisgekomen heb ik de fiets eens grondig geïnspecteerd maar het was eigenlijk onbegonnen werk om er ook maar één sleutel aan te zetten. Maar eigenlijk was ik best wel trots om zo’n bijzondere motorfiets te bezitten. Ik heb toen verschillende vrienden en bekenden mijn verhaal verteld, toen opeens iemand me een tip gaf dat er iemand bij hem in de buurt ook wel eens met " dat soort motorfietsen deed ". Er maar eens heen en het toeval wilde dat hij zelfs een R25/2 te koop had staan. Geen flauw benul van wat origineel aan zo’n R 25/2 hoort te zijn, heb ik hem gekocht en kwam er later pas achter dat de  spatborden en sommige andere onderdelen wel van BMW waren maar niet van een R25/2. Ik had namelijk het originele, nooit overgespoten, voorbeeld thuis staan! Eindelijk een motorfiets dat geen snelheidsmonster bleek te zijn. Ik heb er verscheidene kilometers met veel plezier op gereden.

Toen kwam op een zeker moment de BMW Mono Club in beeld. Ik was eens op bezoek bij een kameraad in Neede die een tankstation bezit, en wat zie ik? Komt er een heuse Mono aangereden en deze had dorst... Gelijk maar even een babbeltje gemaakt over de mono en zo. Blijkt dat de bestuurder Gerrit Wormeester, toen inwoner van Neede, wist van het bestaan van de BMW MONO-CLUB. Ik heb me direkt opgegeven als lid en kon me heerlijk verdiepen in de toen nog witte clubbladen. Omdat mijn dynamo de accu niet wilde bijladen (wat schijnbaar in vroeger jaren een bekend euvel van deze machines was) moest ik op gezette tijde de accu aan de lader zetten om met zo weinig mogelijk stroomverbruikers een rit te rijden. Jarenlang is me dat gelukt. Ooit heb ik tijdens een rondrit meegemaakt dat ik een heuse vastloper kreeg. Doordat een oliekanaal was vastgekoekt naar de kleptuimelaars, bleef een klep openstaan, zuiger naar boven, klep gebroken, kapitale motorschade!!! Zelfs de zuiger lag er aan stukken in. Gelijk het hele blokje goed onder handen genomen: Nieuwe zuiger, cilinder geboord, nieuwe krukas-lagers, kleppen, klepzetels en klepgeleiders. Het hele blok van binnen en buiten gestraald, in elkaar gezet en hij liep werkelijk weer als nieuw. Alsmaar met in het achterhoofd om de rest van deze mono ook helemaal op te knappen, eventueel met originele delen van de "UMSONST"-mono, bleef ik maar doorrijden op deze motorfiets die ik nooit mee heb genomen naar een van de club-meetings omdat het rijwielgedeelte echt niet om aan te zien was.

In 1992 ,tijdens een vakantie in Oostenrijk, viel mijn mond open toen ik een heuse BMW MONO zag staan met een plaatstalen frame. Dat is toch bijzonder dacht ik nog. Hij stond voor een kapperszaak, heb hem aandachtig bekeken zodat het niet lang duurde dat de kapper naar buiten kwam om te kijken wat ik daar zoal bij zijn mono uitspookte. Hij vertelde dat dit een BMW R35 uit het jaar 1938 was. Omdat ik toentertijd alleen dit model maar van een plaatje kende, was het heel bijzonder om zo'n motorfiets "live" te zien. Ik werd op slag smoorverliefd! Prachtig, dat plaatstalen frame met dat markante driehoekje waar het BMW-embleem op geschroefd zit. De "hard-tail", de kolossale motor, enz. Een beetje aan de praat met de eigenaar en het bleek dat hij deze mono nog niet zo lang in zijn bezit had. Ik probeerde de mono te kopen maar had geen schijn van kans! Ik had hem zelf trouwens ook nooit verkocht als ik hem was. De originele kentekenplaat en papieren waren er zelfs nog bij waar men in de oorlogstijd mee mocht rijden. Verder was deze R35 nog in originele staat, zelfs nog nooit overgespoten!

Toen ik thuis kwam dacht ik bij mezelf dat zoiets zou toch mooi zijn om zelf te bezitten. Omdat ik al jaren lid was van de BMW Mono Club heb ik eens de R35-specialist Ton Goossens gebeld. Die heeft me alles uitgelegd over modelverschillen van voor- en naoorlogse R35-modellen. Toen wist ik nog niet eens dat deze motoren na de oorlog verder gebouwd waren. Enfin, ik heb hem gevraagd of hij wilde uitkijken naar een mooi, gerestaureerd exemplaar omdat ik toch geen tijd heb om zoiets geheel te restaureren. Zowaar belde hij mij een tijd later op om eens in de Mono Revue te kijken want er stond er een te koop. Direct de telefoon gepakt, erheen gebeld en hij was zowaar nog te koop ook! Wat een motor zeg! Bouwjaar 1948. Naoorlogs dus. Maakt mij niet zoveel uit omdat het mij meer om de originaliteit gaat en deze motor voor zijn bouwjaar (50 jaar oud) redelijk origineel is. Deze R35 is in 1990 totaal gerestaureerd. Ik kon hem gewoon niet laten staan. Dit was precies wat ik zocht.

Na wat ge-heen-en-weer was de koop een feit en was ik de trotse bezitter van een heuse BMW R35. De twee R25/2 exemplaren heb ik vrijwel direct daarna kunnen verkopen en die worden nu gerestaureerd. Direct de koper maar lid gemaakt van de BMW Mono Club. Sinds twee jaar rij ik nu op deze motor en moet zeggen het bevalt me bijzonder goed! Het is leuk om zo'n motorfiets te besturen. Mooi kalm aan en alleen met mooi weer toeren op landweggetjes en afgelegen plekken. Genieten puur! Ik waag nu zelfs mee te doen aan ritten van de MONO-CLUB. Dat heb ik nu een aantal malen gedaan, en met succes. Wat is dat een leuke groep mensen. Gezellig bij elkaar babbelen over onze hobby, de MONO, technische tips uitwisselen dat vaak op humoristische wijze wordt verwoord (Zoals een citaat van een clublid: "De stemming steeg en het peil daalde"). Nu de tijd snel vooruit gaat komt ook het Internet onder bereik van vele mensen (ook Monoleden). Zelfs al mijn post naar de redactie van de BMW Mono Club gaat tegenwoordig, met foto's en al, via e-mail. Het werkt perfect. Snel, zonder papier en zonder enveloppe met postzegel. Omdat ik al een home-page op Internet heb en nog plenty ruimte op de server, heb ik verschillende wetenswaardigheden over de BMW mono en de R35 in het bijzonder op het net geplaatst.

Het adres is: www.huubwellink.nl/r35/ e-mail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.