BMW R35 treffen
- Details
- Categorie: Verhalen
Tijdens de Vehikelbeurs in maart j.l. hoorde ik van Ton Goossens dat er dit jaar weer een R35 Treffen zou worden georganiseerd in Eisenach (Duitsland). Dit Treffen wordt eens in de twee jaar gehouden en staat open voor alle R35 types. Pas in juni zag ik in een Duits oldtimerblad de aankondiging voor dit Treffen en kon ik me inschrijven.
Op 3 augustus j.l. heb ik met mijn R35/2 deelgenomen aan het 4e BMW/EMW Treffen in Eisenach. Op vrijdag 2 augustus de motor op de aanhanger geladen (bereidwillig ter beschikking gesteld door Frans Goris, bedankt!) en in zo’n 5 uur de 400 kilometer naar Eisenach afgelegd. Op zo’n 10 kilometer van Eisenach een camping gevonden en de motor afgeladen. Er waren verder nog geen deelnemers aanwezig maar volgens de receptioniste van de camping zouden er nog wel meer komen. Dan maar een rondje rijden en de route verkennen om zo te zien waar ik me de volgende dag moest aanmelden. Prachtige route gereden naar Eisenach, een zeer afwisselend, heuvelig landschap met mooie dorpjes voorzien van vakwerkhuizen. Na een stevige klim van 8%, met de bijbehorende haarspeldbochten, de Rennsteig (een bekend berg/wandelgebied) overgestoken en na een flinke afdaling zag ik Eisenach voor me liggen. Op een heuvel, hoog boven de stad, de wel bekende Wartburg. Al snel had ik midden in de stad de plek gevonden waar ik de volgende dag moest zijn. Toen ik, na nog een mooie rit, weer terugkeerde op de camping werd ik onthaald door enkele R35 fanaten. Direct werd mijn motor aan een grondige inspectie onderworpen en onder het genot van….. werd er kennis gemaakt. Zelf dacht ik dat ik, met auto en aanhanger, een aardige rit had gemaakt maar toen hoorde ik dat zij in twee dagen met hun EMW R35’s meer dan 600 kilometer hadden gereden om zo vanuit het uiterste noorden van Duitsland naar Eisenach te komen.Niet veel later kwamen er nog ongeveer 10 R35’s, waarvan enkele met zijspan, aangereden. Dit waren zo te zien de echte liefhebbers, gekleed in leren kleding, al dan niet met franjes en EMW badges, op zwaar met bagage bepakte, meest doorleefde EMW’s. Na een gezellige avond rond middernacht m’n tent opgezocht.
De volgende ochtend, zaterdag 3 augustus, zag ik dat de meeste andere deelnemers aan het treffen naast of onder hun motor waren (om)gevallen en daar de nacht hadden doorgebracht. Samen met de berijder van een EMW R35/3 en een vooroorlogse BMW R35 ben ik rond 8 uur ’s morgens richting Eisenach gereden. Er moest namelijk al voor 9 uur worden aangemeld. De rest van de liefhebbers op de camping hadden meer moeite met dit vroege tijdstip, zij verschenen later die dag. Op het verzamelpunt, een parkeerplaats bij een gaststätte midden in de stad was het al aardig druk. Er stonden al een aantal R35’s, waarvan de meeste van het EMW R35/3 type. Enkele daarvan waren voorzien van zijspan o.a. van het type Stoye I en II en Falck. Prachtig om te zien, vooral omdat ik in Nederland slechts een enkele rijdende R35 heb gezien. En van een R35 met zijspan had ik alleen nog maar eens een wazige zwart-wit foto gezien. Het begin was dus al goed, helemaal toen er in het uur voor vertrek voor de tourrit nog veel meer BMW’s en EMW’s binnenkwamen. Bij de aanmelding werd een tas uitgedeeld met daarin het startnummer en de beschrijving van de tourrit, ook een aandenken in de vorm van een speld was aanwezig.
Om 10 uur was het vertrek, in kleine groepjes werd er naar het terrein van de voormalige BMW fabriek gereden. Via de oude fabriekstoegangspoort met de tekst Automobil Werk Eisenach (AWE) erop reden we een grote vlakte op. Op de achtergrond stond het fabrieksgebouw waarin de R35 productie was gevestigd, de grote kale vlakte was wat er verder restte van de fabriek. Het fabrieksterrein, waar als laatste de Wartburg auto werd geprodu-ceerd is nu eigendom van Opel en wordt in rap tempo gesaneerd. Na een fotosessie begonnen we met een toerrit van ongeveer 90 kilometer door het afwisselende landschap van Thüringen.
Tijdens een stop werd er nog een groepsfoto gemaakt die elke deelnemer later als aandenken kreeg. Via een bergetappe met een stijging van 15% (1 X R35 met gebroken distributieketting / 1 X R35 met vastloper) reden we weer naar Eisenach. De rit werd verder in een straf tempo gereden zodat we rond 15.30 uur weer terugwaren. In totaal reden er 68 R35 motoren, waaronder veel met zijspan, mee met de tourrit, daarnaast waren er nog meer motoren te zien van deelnemers die zich niet hadden ingeschreven. Er was 1 buitenlandse deelnemer uit…….Nederland. Diezelfde dag waren er, naast BMW/EMW R35 motoren nog meer oldtimers te zien in de stad; de BMW Dixi clubs hadden een treffen, de Wehrmachtsgespanne (BMW R75) clubs hadden een treffen en er was een bijeenkomst van alle Wartburgtypes. Dit zijn ook zo’n beetje alle voertuigen die gebouwd zijn bij de AWE. Hierna met een aantal liefhebbers een deel van de historische collectie van de AWE bekeken. Deze collectie, zo te zien de restanten van de failliete boedel van de Wartburgfabriek, is tijdelijk ondergebracht in de voormalige kantine van de fabriek. Een groot aantal Wartburgtypes stonden zij aan zij opgesteld, op motorgebied was er alleen een BMW R75 zijspancombinatie en een EMW dreirad te zien. Een aantal liefhebbers is nu bezig om dit gebouw te behouden en als volwaardig museum te kunnen inrichten. Helaas ontbreken hiervoor het geld en de steun van bepaalde instanties. Zou de BMW fabriek zelf niets zien in de sponsoring van een deel van hun historie? ’s Avonds nog gezellig nagepraat en toen de verhalen aanhoord van hoe in de tijd van de DDR onze motoren daadwerkelijk ge(mis)bruikt werden. Het is me wel opgevallen dat door de schaarste in die tijd de meeste motorliefhebbers technisch goed onderlegd zijn. Meer dan 10 jaar na de samenvoeging van de twee Duitslanden, blijken er toch ook nog veel tegenstellingen te zijn tussen Oost en West. Zelf heb ik mijn verblijf in het oosten van Duitsland en de omgang met de mensen daar als zeer prettig ervaren. Met de organisatoren van het BMW/EMW Treffen heb ik afgesproken dat zij tijdig doorgeven wanneer het eerstvolgende Treffen wordt gehouden. Uiteraard zal ik dit dan in de monorevue vermelden zodat de volgende keer meer Nederlandse R35 liefhebbers van dit spektakel kunnen genieten.
Wilson Voordouw.